Rode billetjes en Heilewol

De dochter heeft sinds een ziekenhuisopname snel last van rode billetjes. En als ik rode billetjes zeg, dan bedoel ik niet een klein beetje irritatie, maar knalrode, tot bloedens toe kapotte billetjes. Zielig. Want mevrouwtje wil dan helemaal niet meer verschoond worden uit angst voor de pijn die komen zal. Wanneer er rode billen zijn zal ze dan ook niet meer spontaan vertellen dat ze kaka of pipi gedaan heeft. Sneu, want zo wordt het natuurlijk steeds erger. Zo wordt het verschonen een echte machtsstrijd en zijn er steevast krokodillentranen mee gemoeid wanneer het opnieuw zover is.

Na veel gesus en liefkozingen lukt het dan meestal wel omhaar te verschonen en te verzorgen, maar diep vanbinnen huilen we zelf ook dikke tranen mee.
Een bezoekje aan de pediater, en een kweekje van de luieruitslag, heeft alvast niets opgeleverd, buiten een straffe zalf die wel even soelaas brengt, maar geen blijvend effect heeft. Er treedt al snel gewenning aan de zalf op.
Het enige dat dokters ons wél kunnen zeggen is dat ze heel fel reageert op haar eigen stoelgang en dus quasi meteen moet verzorgd worden eens ze kaka heeft gedaan. Iets wat voor ons al vanzelfsprekend was. Alsof je je kind urenlang in z’n kaka- of pipipamper laat rondhuppelen …
Maar nu lijken we een wondermiddel te hebben gevonden, wederom in het alternatieve straatje, met name Heilewol.

Heilewol, oftewel Healing Wool, is 100% biologische scheerwol die enkel werd gewassen en dus boordevol natuurlijke lanoline zit. Deze vette stof gaat de huid beschermen en helen. Door de wol op de luier – en dus tegen de billen aan – te leggen, komt er een soort extra verluchtingslaagje dat de huid goed doet. Geen irritatie meer door urine die rechtstreeks tegen de billetjes prikt.

Ik had er al veel over gehoord, maar iets hield me toch tegen om het ook in huis te halen. Maar de positieve commentaren bij andere alternativo’s heeft me toch overtuigd … En zo komt het dat onze dochter gisterenavond voor het eerst wol tegen haar billetjes had aanliggen.

Tegen de volgende verluiering, net voor het slapengaan, was er al merkbaar verschil. Geen dikke lagen zalf die de huid niet laten ademen, maar een plukje kietelende wol die een spontane schaterlach teweeg bracht bij onze lieve meid en rozige billetjes die duidelijk al in een nieuw genezingsproces zaten. Zelfs papa was dolenthousiast bij het zien van de vooruitgang die op zo’n korte tijd werd geboekt.

Een extra plus is trouwens het feit dat dit herbruikbaar is: de wol is zelfreinigend (enkel voor urine uiteraard) en wanneer je deze goed laat verluchten en aan UV-straling blootstelt, kan je hem dus gerust nog een keertje gebruiken. En ook voor tepelkloven bij borstvoeding of andere wondjes kan je de helende werking van deze wol gerust aanspreken.

Een tand voor een kind

Men zegt dat elke zwangerschap een tand kost. Wat de eerste zwangerschap betreft kan ik alleen maar bevestigen. Mijn zwak gebit had het al snel extra hard te verduren en de problemen stapelden zich op. Een abces op mijn tandvlees door een ontsteking van een wortelkanaal.  En net door mijn gezegende toestand kon de tandarts niet al te veel aanvangen met mijn probleem. Een antibioticakuur, een oppervlakkige reiniging van de wortelkanaaltjes en een ontsmettende inspuiting in diezelfde kanalen. Maar zonder echt resultaat. Het abces bleef terugkomen, de vulling in de tand kwam steeds los en de problemen werden steeds ernstiger. Tot ik besloot dat dat abces maar eens moest verdwijnen. Ik prutste er zodanig lang aan dat het knapte en ik bleef het dagelijks uitduwen tot er geen bloed/etter/vieze materie meer uit kwam en het eindelijk pijnloos kon genezen. Niet de meest orthodoxe manier van handelen, maar voor mij heeft het alvast resultaat op geleverd.

Maar dit terzijde. Nu mijn tweede zwangerschap op z’n einde loopt blijf ik moedig hout vasthouden dat mijn gebit stand houdt en ik geen nieuwe tand moet opofferen. Via de magische wegen van het www werd mij een tandpasta aangeraden die speciaal voor gevoelig tandvlees en gevoelige tanden werd ontwikkeld. De planten tandpasta van Weleda (zonder schuimmiddelen, enkel op basis van plantaardige ingrediënten) ziet er een beetje vreemd uit met z’n natuurlijk rode kleurtje, maar hij smaakt best ok. Bij mijn eerste gebruik bloedde mijn tandvlees alvast terug als een rund. As usual.
Het was bovendien ook even wennen dat ik geen mond vol schuim had uit te spuwen, maar ik ervoer wel een ongekend net gevoel in mijn mond en op mijn tanden.

De volgende poetsbeurt groeide mijn verbazing bij deze tandpasta echter nog meer. Waar ik anders quasi liters bloed verlies bij het tandenpoetsen vond ik nergens een druppeltje bloed terug. Mijn zwakke tandvleesplekken leken op één nacht al heel wat sterker. Bovendien zag mijn tandvlees er ook al een stuk gezonder uit. Bijzonder straf resultaat na slechts één gebruik. Toeval of niet, ik ben overtuigd en ik kan alleen maar hopen dat mijn ervaringen op dit niveau blijven.

Freecycle en nog zo veel meer.

Ik ben vergeten hoe lang ik al een account voor werelds grootste verderf heb. En hoewel het uiterst interessant is om op de hoogte te blijven van leuke en minder leuke nieuwtjes moet ik bekennen dat ik Facebook tegenwoordig vooral gebruik om pagina’s als Freecycle, Gratis Eten en Drinken en de tweedehandsmarkt af te speuren.

Vooral Freecycle’en is een geweldige ontdekking. Alles wat niet langer in ons huishouden thuishoort, krijgt via deze weg een nieuwe, gelukkige thuis. En wat anderen niet meer kunnen gebruiken, komt af en toe goed tot z’n recht in ons gezin. Wat de beweegredenen ook zijn om actief te Freecycle’en het is alvast een geweldig initiatief om te consuminderen en een ietswat minder grote ecologischere voetafdruk na te laten. En dat je er ook nog eens mensen gelukkig mee maakt is een mooie plus.

Deze avond werd ik alvast dolgelukkig dankzij een hele set zwangerschapskledij. Hoewel ik te moe was om zelf mijn afspraak na te komen heb ik enthousiast mijn wederhelft op pad gestuurd om het pakket af te halen. Na een grondige inspectie- en pasronde door mezelf ben ik voorlopig een aantal mooie bovenstukken rijker. Wat mij niet past is alvast aan de kant gelegd voor een medezwangere Freecycle-gebruiker, en wanneer ik uitgezwangerd ben, gaan de stukken die hier tijdelijk logeren alweer door naar de volgende in de rij. Dat is nu  net één van de mooie aspecten van de wondere wereld van het www. Hoewel ik al die gulle schenkers niet persoonlijk ken, schept het een band en ontspringen beetje bij beetje nieuwe contacten. Social Networking in z’n meest pure vorm.