P(r)otje

Hoe graag ik onze wasbare luiers ook zie, het gevoel van euforie is overweldigend: Onze Loes draagt overdag geen pampers meer. Natuurlijk gebeuren er af en toe eens ongelukjes. Vooral omdat een protje soms een kakje blijkt te zijn. Maar dat maakt mijn overwinningsgevoel en moederlijke trots er niet minder op: het is gelukt! En dat terwijl de algemene mening toch wel stelt dat ze nog veel te jong is om al proper te zijn.
Het tegendeel kan hiermee niet duidelijker gesteld worden.

Vroeg

Met 22 maand is ze de dag  van vandaag inderdaad heel vroeg ‘proper’. Maar wanneer we even in de tijd zouden reizen, dan zou ze geen vroegbloeier maar een gemiddeld kind zijn. Uit studies blijkt immers dat kinderen dertig jaar geleden rond 22 maand overdag zindelijk waren. Vandaag is dit pas op 31,2 maanden. Persoonlijk vind ik dit een jammere evolutie die in de hand gewerkt wordt door de pamperindustrie. Want hoe willen we nu dat kindjes leren droog worden wanneer hun pamper amper nat aanvoelt na één of twee plasjes? Geef mij dus toch maar die geweldig ogende wasbare luiers waar m’n kinderen een groter bewustzijn mee kunnen ervaren wat betreft een vuile of natte broek dan met een chemische wegwerpluier.
Bovendien is haar zindelijkheid nog een stap naar een meer ecologische opvoeding voor onze meisjes. Geen papiertjes om de poep af te vegen. We blijven lekker wasbare doekjes gebruiken. En mijn wasmachine is alvast blij met die kleine schattige onderbroekjes. Minder was oogt toch ook een stukje aangenamer in het huishouden. Al is de luierwas er eentje die met veel liefde wordt gedaan.

Haat/Liefde

Loes gaf al heel lang aan wanneer ze geplast had of een drolletje in de pamper had gedeponeerd, maar tot aan de Paasvakantie was het potje leuk om eens op te zitten om een boekje te lezen, en nog leuker om keihard neen tegen te roepen. Vandaag loopt ze in alle haast naar daar om haar broekje af te trekken en een keigrote plas te deponeren. De concentratie waarmee ze dat doet is hilarisch om te zien. En de ontladen en trotse reactie wanneer ze dan eindelijk plast of een plofje hoort neervallen doet mij elke keer opnieuw smelten. Zij is er duidelijk gelukkig mee, en ik des te meer. Toch zijn er soms nog heuse jammerpartijtjes om op het potje te gaan. Dan wordt er keiluid ‘nee’ gegild, maar de aanhouder wint. Haar signalen dat ze moet zijn niet mis te verstaan en dat ze dan even haar spel moet onderbreken om vlug een plasje te doen, lijkt ze niet altijd te willen snappen. Desalniettemin is ze nog zo blij als ze weer ontspannen verder kan spelen.

We hebben dus nog wel een weg af te leggen, maar ik leef alvast op hoop dat de nachtluier deze zomer ook achterwege kan blijven. Eén ding staat vast: elk plasje of drolletje wordt hier nog lang als een ware overwinning gezien en menig ‘High Five’, ‘Dikke Duim’ of een ‘vuistje’ zullen hier nog gevierd worden.

Roos heeft roos

Onze jongste heeft een droog velletje. Daarbij had ze een gezicht dat las als een goed brailleboek. Duidelijk een zwaar geval van baby-acne volgens onze dokter, ze schreef dan ook al snel een zalfje voor met een minimum aan cortisone. Dat zou het wel doen. En ja, enkele dagen smeren later was het veel beter. Alleen heb ik het zalfje met cortisone nooit aangekocht en ben ik lustig blijven smeren met kokosolie en een voedende zalfje waarmee onze mini’s dagelijks worden gemasseerd.

En hoewel bleek dat ons Roos haar huid duidelijk grote nood heeft aan extra voeding gaat die huid er met reuzensprongen op vooruit. Pas op: van zodra ze een beetje te veel zweet of iets te lang in contact komt met bijvoorbeeld wat zure, gewezen,  maaginhoud staat ze terug vol bobbels en bulten. Maar gelukkig nooit voor lang. En ze lijkt er tenminste zelf niet al te veel last van te hebben.

Nu we dat snoezige gezichtje dus volledig onder controle lijken te hebben heeft er zich echter een andere babykwaal kenbaar gemaakt. Ons roos heeft last van berg. Oftewel: seborroïsch eczeem. Berg dus. Hoewel, had ik er last van gehad dan zouden we er gewoon naar verwijzen als zijnde roos. Roos heeft dus roos, euhm berg.
Dokter Google komt uiteraard meteen met een gigantische trukendoos aanzetten om de schilfers op haar hoofdje de baas te kunnen, maar ik heb besloten de kat uit de boom te kijken. Diezelfde dokter Google heeft me immers ook verteld dat het maar een tijdelijke aandoening is waar ze tegen haar zesde levensmaand moet uitgegroeid zijn. Het is dus maar een fase. En dan nog wel een fase die het best geneest door er helemaal niets aan te doen. De losse schilfertjes plukken we uiteraard wel uit haar rossige haartjes of die worden losgeweekt tijdens het wassen ( met water, zonder boosaardige shampoo en zeep dus) waarna een zachte borstelbeurt het nodige werk levert.

Mijn Conclusie: niet meteen in de aanval gaan met al die chemische en ongetwijfeld dure farmaceutische toepassingen. Hou het lekker luchtig en natuurlijk en dan krijg je nog zo’n mooie resultaten.

Amen.

Rode billetjes en Heilewol

De dochter heeft sinds een ziekenhuisopname snel last van rode billetjes. En als ik rode billetjes zeg, dan bedoel ik niet een klein beetje irritatie, maar knalrode, tot bloedens toe kapotte billetjes. Zielig. Want mevrouwtje wil dan helemaal niet meer verschoond worden uit angst voor de pijn die komen zal. Wanneer er rode billen zijn zal ze dan ook niet meer spontaan vertellen dat ze kaka of pipi gedaan heeft. Sneu, want zo wordt het natuurlijk steeds erger. Zo wordt het verschonen een echte machtsstrijd en zijn er steevast krokodillentranen mee gemoeid wanneer het opnieuw zover is.

Na veel gesus en liefkozingen lukt het dan meestal wel omhaar te verschonen en te verzorgen, maar diep vanbinnen huilen we zelf ook dikke tranen mee.
Een bezoekje aan de pediater, en een kweekje van de luieruitslag, heeft alvast niets opgeleverd, buiten een straffe zalf die wel even soelaas brengt, maar geen blijvend effect heeft. Er treedt al snel gewenning aan de zalf op.
Het enige dat dokters ons wél kunnen zeggen is dat ze heel fel reageert op haar eigen stoelgang en dus quasi meteen moet verzorgd worden eens ze kaka heeft gedaan. Iets wat voor ons al vanzelfsprekend was. Alsof je je kind urenlang in z’n kaka- of pipipamper laat rondhuppelen …
Maar nu lijken we een wondermiddel te hebben gevonden, wederom in het alternatieve straatje, met name Heilewol.

Heilewol, oftewel Healing Wool, is 100% biologische scheerwol die enkel werd gewassen en dus boordevol natuurlijke lanoline zit. Deze vette stof gaat de huid beschermen en helen. Door de wol op de luier – en dus tegen de billen aan – te leggen, komt er een soort extra verluchtingslaagje dat de huid goed doet. Geen irritatie meer door urine die rechtstreeks tegen de billetjes prikt.

Ik had er al veel over gehoord, maar iets hield me toch tegen om het ook in huis te halen. Maar de positieve commentaren bij andere alternativo’s heeft me toch overtuigd … En zo komt het dat onze dochter gisterenavond voor het eerst wol tegen haar billetjes had aanliggen.

Tegen de volgende verluiering, net voor het slapengaan, was er al merkbaar verschil. Geen dikke lagen zalf die de huid niet laten ademen, maar een plukje kietelende wol die een spontane schaterlach teweeg bracht bij onze lieve meid en rozige billetjes die duidelijk al in een nieuw genezingsproces zaten. Zelfs papa was dolenthousiast bij het zien van de vooruitgang die op zo’n korte tijd werd geboekt.

Een extra plus is trouwens het feit dat dit herbruikbaar is: de wol is zelfreinigend (enkel voor urine uiteraard) en wanneer je deze goed laat verluchten en aan UV-straling blootstelt, kan je hem dus gerust nog een keertje gebruiken. En ook voor tepelkloven bij borstvoeding of andere wondjes kan je de helende werking van deze wol gerust aanspreken.

Wasjes en plasjes

Jaja, het gaat goed met de wasnoten! Bij de wasballen is er intussen een slachtoffer gevallen, al doen ze het met twee ook uitstekend.

De wasnoten doen hun ding goed. De was komt er dankzij een druppeltje Cheeky Wipes-olie heerlijk geurend uit en de vuile plekken van eventueel notenresidu heb ik nog niet mogen ontdekken. Alles blijft proper uit de machine komen en nu maar hopen dat de schelpen van de afgewassen en uitgebruikte noten het ongedierte in de tuin op afstand houdt.

De ballen, dat is een ander verhaal … Hoe enthousiast ik ook ben/was over de Ecoballen van Ecozone (gekocht bij Kudzu.be), groot was mijn teleurstelling toen ik er eentje volledig gehavend en kapot tevoorschijn toverde van tussen mijn wasgoed. Het gevolg hiervan was niet te overzien: overal kleine stukjes groen (van het plastieken omhulsen van de bal), en de korrels die het magische werk moeten leveren zaten echt overal. Enkele wasbeurten later kwamen ze nog steeds tevoorschijn uit de machine. VRESELIJK! Gelukkig kon ik geen kapotte luiers of andere beschadingen vaststellen, maar leuk is alvast anders.

Een geïrriteerd/boos mailtje naar de webleverancier heeft tot nu toe nog niets opgeleverd. Ze heeft zelf de producent gecontacteerd, en deze beweerd dat ik de wasballen niet correct heb gebruikt. Namelijk dat mijn machine te vol zat, ik de verkeerde temperaturen heb gebruikt, … Flauwekul natuurlijk… Want een wasmachine vol stinkende luiers volproppen zodat er nauwelijks nog wat bijkan, dat is om problemen vragen bij de volgende luierwissel.

Nu ja, we zijn een maand verder en al die tijd ben ik mijn wasjes blijven draaien met afwisselend de noten en de overige twee wasballen. Tot nu toe lukt dat aardig en de twee ballen doen hun werk naar behoren. Desalniettemin blijf ik balen bij het feit dat ik tot op heden nog geen vervanging heb gekregen. Voor een product dat claimt 1000 wasbeurten mee te gaan en toch wel een kleine investering was om te testen, zou ik het toch maar normaal vinden als ik onmiddelijk een vervanging zou mogen ontvangen. Zoiets heet geloof ik garantie. Dat zal dan wel het nadeel zijn van online kopen vermoed ik. Nou ja, ik zou mezelf niet zijn mocht ik mijn been niet stijfhouden en enige vorm van compensatie (al is het maar voor de bijna hartaanval die ik hieraan heb overgehouden) eisen. Bovendien heb ik mijn machine extra moeten laten spoelen en draaien om alles terug proper te krijgen en al het plastiek eruit te krijgen. Extra en vooral onnodige belasting voor het milieu. Dat krijg je dan, als je je steentje probeert bij te dragen…

Wasballen en wasnoten, was(t)da?

België staat in de top 5 wat ecologische voetafdruk betreft. En dat is nu niet bepaald iets om trots op te zijn. Als we nu met z’n allen een ietsiepietsie kleine inspanning leveren, dan kunnen we toch al een klein verschil proberen maken onder het motto ‘alle kleine beetjes helpen’.

Ons klein beetje extra inspanning is alvast begonnen een dik half jaar geleden bij de introductie van wasbare luiers aan onze meid haar billetjes. Een succesverhaal met ups & downs, maar eentje dat wel lekker leuk evolueert. Nu mini 2 in de aantocht is trekken we dit verhaal dus ook zorgeloos door. Voor ons veel minder stinkende vuilzakken, geen chemicaliën aan de bips en ja, we wassen nu wel wat extra machienen in de week, maar het verbruik van onze droogkast is daarmee niet gestegen. Nu is het wel zo dat onze dochterlief regelmatig last heeft van rode en pijnlijke billetjes. Mijn eerste gedacht is nog altijd dat dit komt door haar tandjes, maar nu begin ik toch te twijfelen of het niet een combinatie gevoelige huid, tandjes en een slecht wasmiddel is… En wie zouden we zijn om niet het zekere voor het onzekere te nemen voor onze kinderen?

En zo geschiedde … Gisteren plaatste ik op de website van Kudzu een bestelling voor ecologische wasballen van Ecozone, een kilogram wasnoten en nu we toch bezig zijn, meteen ook ecologische ontvlekker en speciale droogballen. En om aan het bedrag van gratis verzending te komen ( tjah, het is crisis voor iedereen ;)) heb ik nog een soort toiletblokje in mijn digitale winkelwagentje bijgesmeten.
Ik kan niet wachten om dit alles uit te testen en al mijn huidige wasproducten op een Freecycle pagina te zetten en mijn deur uit te shotten. Alles voor de zachte billetjes van dochterlief. Dat we er het milieu een stap op vooruit helpen nemen we er dan ook graag bij. Voortaan kunnen er visjes zwemmen in ons afvoerwater en gaan we beetje bij beetje een volledig ecologisch huishouden runnen.