Tijd om wakker te worden

De voorbije twee jaar zijn voorbijgevlogen. Met de zwangerschap van nummer 1 kwam een onverwachte zoektocht naar de ideale job. En net op de valreep, een dag voor mijn bevalling, kreeg ik het fantastische nieuws dat ik op 1 september in een school aan de slag kon.

Een fantastisch cadeau na enkele donkere maanden. Tijdens die zwangerschap is immers gebleken dat ik niet zo goed bestand ben tegen een toekomstbeeld zonder invulling. Dat geweldige nieuws heeft toen zeker en vast bijgedragen tot een fantastische roze wolk.

Vandaag nadert het einde van mijn tweede schooljaar in het onderwijs. En wat heb ik daar van genoten. Het was een geweldige tijd.
Helaas staat het einde van dit schooljaar staat nu ook gelijk aan het einde van mijn job. De samenwerking wordt stopgezet en ik moet opzoek naar en nieuwe uitdaging die ik minstens zo graag zal doen.

De lat ligt hoog: ik genoot echt met volle teugen van m’n job. Zelfs een baaldag was een feest.

Het grote probleem nu is vooral dat ik plots niet meer weet welke richting ik uit wil. Jobs als m’n bijna-oud-job liggen er niet voor het rapen. Realisitisch gezien is de kans dus heel erg klein dat ik terug als opvoeder/administratieve kracht op een school terecht kan. Wat dan wel? Back to the roots? Journalistiek: televisie of geschreven pers? Graag, het gemis is altijd ergens blijven jammeren maar wat dan met m’n dametjes? De balans werk-gezin vind ik oh zo belangrijk.
Nog belangrijker is het feit dat ik niet het eerste het beste wil doen om toch maar van de straat te zijn. Dat zal mijn gezin zéker niet ten goede komen. Een gelukkige mama is nog altijd de beste mama: zelfs met een überdruk werkschema.

Ach, gelukkig staat de zomer voor de deur. Al m’n zorgen zullen smelten als sneeuw voor de zon. Tijd om mezelf te herbronnen en nog even met volle teugen te genieten. Klaar om een sprong in het duister te wagen en te ontwaken uit een echt mooie droom.

Yes I Can!

Ach, de schoonste dagen van het jaar zijn rustig voorbij gekropen. Normaal staan deze dagen garant voor drie dagen vertier van de bovenste plank. Oilsjt Carnaval.

Dit jaar had ik het echter anders gepland. Al heel erg snel in de zwangerschap had ik het beslist: ik zou een week naar zee gaan en mijn week moederhart en dus ook mijn borstvoedingsbeleid volledig beschermen van dat duivelse volksfeest. De dochters en ik, wij gingen bewijzen dat we een goed geoliede machine zijn en zonder mankracht kunnen overleven. Zelfs met koorts en de daarbij horende hangerigheid van onze oudste.

En ik durf stellen dat we moeiteloos deze test in het moederschap tot een goed einde hebben gebracht. Ook al heb ik een beetje valsgespeeld en zijn we op zondag holderdebolder op en af gereden om die schone Stoet met onze eigen ogen waar te nemen. We zijn er tenslotte toch maar mooi rijker van geworden. Ons Loes heeft er met volle teugen van genoten en de mama ook. Al waren de jaarlijkse traantjes van opwinding ook weer van de partij. Dankzij dit tripje vond ik het trouwens best draagbaar om gescheiden te leven van manlief en dat feestgedruis. En moeder en dochters … Die hebben met volle teugen van elkaar en het winterse zonnetje genoten aan het zeetje.

En we zitten met een lek

Dat kleine wezentje van mij is met haar gat in de boter gevallen, al zeg ik het zelf. Grote zus is ontzettend trots op ‘baby’ en wil niets anders dan zoentjes geven en ‘aaike baby’ doen. Niets dan zusterliefde dus. De jaloezie waar ik, ik beken, toch een beetje bang voor was is gelukkig achterwege gebleven. Hout vasthouden dat dit zo blijft.

Natuurlijk is het even moeilijk wanneer de kleinste een lekkere portie mamamelk live van de bron te drinken krijgt. Want ook nummer 1 wil graag aandacht en bij mama en baby zitten. Maar de wil om ook die aandacht te krijgen heeft ons meteen ook dé oplossing gebracht voor de extra mamahonger van onze oudste. Wanneer baby drinkt wil ook zij … drinken. En niet van een flesje met water of een flesje groeimelk, neen ze wil mama drinken. En wie ben ik om dan cru neen te zeggen? Onze dochter mag dus proberen of ze ook melk uit mama’s borsten krijgt. Tot nu toe zijn haar pogingen niet meer dan lieve kusjes of likjes op mijn borsten, maar mijn moederhart smelt telkens bij het enthousiasme waar ze de queeste mee aanvangt. Tot plots, gisteren er een échte zuigbeweging kwam. Nog niet lang genoeg om een echte melkstroom op gang te brengen, maar wie weet komt het hier dus nog wel tot tandemvoeden. Maar als het dat niet wordt, dan houden we haar toch gewoon gelukkig door haar deel uit te laten maken van de borstvoedingservaring van nummer 2. Twee dochters gelukkig, ik gelukkig. En als de meisjes gelukkig zijn, dan is papa gelukkig.

Haar enthousiasme heeft natuurlijk ook een keerzijde. Mijn productie is goed, om niet te zeggen misschien wel een beetje te goed. Het gevolg is dat ik nu niet alleen spontaan begin melk te spuiten wanneer nummer 2 in mijn buurt komt en hongerig lijkt of een beetje troost nodig heeft, maar ook wanneer de krokodillentranen van nummer 1 over haar mooie snoetje rollen. Mijn compressen kunnen de stroom niet aan en dus zitten we met een lek. Of zeg maar met lekken.

Mijn voornemen om deze keer alles met wasbaar te gaan doen én dus ook wasbare compressen te gebruiken lijkt het héél moeilijk te krijgen. De wasbare compressen zijn duidelijk niet voorzien om mijn krachtige toeschietreflexen (TSR). Op één, twee, drie zijn ze volledig verzadigd en loopt de melk er gewoon door waardoor ik op een dag makkelijk enkele nieuwe outfits moet zien tevoorschijn toveren. Ik vrees dat ik dus nog even geduld moet hebben om mezelf 100% op wasbaar over te zetten. Misschien niet helemaal tot mijn borsten zindelijk zijn, maar we gaan hier toch nog even borstentraining moeten voortzetten tot de compressen me volledig van dienst kunnen zijn. Gelukkig heb ik hier en daar wegwerp cadeau gekregen waardoor ik mezelf toch nog wat kan redden en menselijk voor de dag kan komen zonder én een luiertas en een mamatas mee te sleuren met reservekledij.

Schrobben om te schrobben? Verleden tijd!

Het voorbije weekend heeft het late herfstzonnetje goed z’n best gedaan. Zo goed zelfs dat we besloten om op zondag een allerlaatste keer onze barbecue van stal te halen. Enkele lekkere vleesjes selecteren en in het schemerdonker alles heerlijk gaar laten bakken terwijl de laatste zomergeuren nostalgisch verder afdrijven. Het idee alleen al maakt dat ik opslag terug zin heb in een heerlijk nazomerweekend.

Alleen kwam meteen ook de harde realiteit tevoorschijn van een geslaagde BBQ-zomer. Blijkbaar hebben we na ons laatste BBQ-avontuur onze roosters niet met het respect behandeld dat ze zouden moeten krijgen. Aangekoekte vetresten, zwart geblakerde spijlen … Niet meteen een zicht waar we al likkebaardend ons vlees willen opwerpen. Maar wél meteen het ideale scenario om een schoonmaakreceptje uit te testen. Ik had immers al véél gelezen over de ontvettende krachten van Baking Soda (natriumbicarbonaat voor voeding) en ik was toch wel nieuwsgierig of dat écht zo goed zou werken als overal beschreven werd. Onder het mom van Natuurlijk schoonmaken ging ik dan ook snel aan de slag:

-Een leeg flesje vullen met warm/heet water
-een druppeltje (in ons geval nog steeds niet ecologisch, maar daar komt weldra verandering in) afwasproduct
-enkele lepels baking soda

En als deze mix bij elkaar bij elkaar werd gevoegd is het nog even goed schudden geblazen en dan met een spons of borstel dit wonderproduct op de vuile rooster aanbrengen. Het hardnekkige schrobben van vroeger is alvast verleden tijd, en de vervelende luchtjes van chemische allesreinigers of speciale spuitbussen is ook passé. Je kan letterlijk en figuurlijk opgelucht ademhalen na dit klusje.

Andere karweien voor een baking soda mix:
–Allesreiniger voor kleine klussen: 250ml lauw/warm water, 1.5 theelepel baking soda, 1 theelepel groene zeep (of afwasmiddel) eventueel citroensap (voor vuil nog krachtiger te verwijderen én voor de geur) of etherische olie (puur voor de geur).

–Microgolf- en oven bestendig: Afhankelijk van de situatie (lees de “vervuilingsgraad“), maak je een papje met water en baking soda, leg je dit even op het te reinigen oppervlak tot alles goed ingeweekt is en dan met een doek verwijderen. Je zal verbaasd zijn hoeveel ranzigheid uit je oven komt. Even goed naspoelen met water en je kan weer geurloos en probleemloos bakken en braden.
Is de laag vuil écht gigantisch aangekoekt, dan kan je best het zuiveringszout rechtstreeks op je vervuilde oppervlak strooien en dat wat natsproeien met een waterspuitje (een gerecycleerd flesje febrèze of ruitenvloeistof ofzo)

–Vloeren: Vul je gebruikelijke emmer met lauw/warm water en doe er 1/2 kopje zuiveringszout bij. Vuil en vlekken verdwijnen als sneeuw voor de zon. Nadien even met puur water naspoelen. Opgelet: niet geschikt voor vloeren behandel met was!

–Verwijderen van nare geurtjes: een vies geurtje in de frigo verdwijnt zo door een kopje zuiveringszout in de frigo te plaatsen. Ook de kattenbak kan je geurloos houden door er wat baking soda in te strooien.

Oh ja, ben je van plan op baking Soda ook nog in je kookkunsten te verwerken, dan is het handig om te weten dat dit als rijsmiddel gebruikt wordt in gebak en taarten. Lekker in worteltaart of cake. Let wel even op dat je effectief Baking Soda in huis hebt en niet gewoon schoonmaaksoda. Dit laatste kan je wel even op de maag blijven liggen …